قیر گونی

قیرگونی چیست؟

همانطور که می دانید قیرگونی محصولی از قیر و گونی می باشد که برای عایق قسمت هایی مانند پی سازی، سرویس های بهداشتی، آشپزخانه، پشت بام های ساختمان ها استفاده می شود.

قبل از اجرا باید سطح کار ریسمان شده، کاملا صاف و تمیز باشد و لوله های بخاری، کف شوی و هواکش ها در محل مشخص شده نصب شده باشند.

در این روش قیر را به وسیله ی گونی تثبیت و مسطح می کنند زیرا الیاف گونی نقش مسطح کننده را ایفا می کنند.

در کل قیر گونی به دو روش یک لایه و دو لایه انجام می شود.

ضخامت قیرگونی نباید بیشتر از 2 تا 3 سانتی متر باشد.

باید توجه داشت که سازه تحمل وزن قیرگونی را داشته باشد.

آهک و شفته آهکی قیر را فاسد و از بین می برد بنابراین نباید در بر روی این ملات ها قیر گونی انجام داد، باید برای ملات زیر از ماسه سیمان استفاده کرد.

زیر سازی بام نیز باید به قدر کافی محکم باشد بطوریکه در اثر وارد شدن وزن قابل توجهی به آن تغییری حاصل نشود.

شیب هدایت آب به داخل آبروها باید بین 3 تا 5 درصد باشد.

نوع قیر مصرفی باید نسبت به شرایط آب و هوایی استفاده گردد.

پس از اتمام عایق کاری از یک لایه بتن آسفالتی استفاده شود.

ضخامت آسفالت باید حداقل 2 سانتیمتر باشد و در زمستان و هوای سرد, درجه حرارت آن 120 درجه سانتیگراد و در هوای گرم حداقل 60 درجه سانتیگراد باشد.

قیرهای مصرفی نباید با حرارتی بیش از 150 درجه سانتیگراد گرم شوند.

زیرا در حرارت زیاد و بالا قیر تجزیه شده و خصوصیات آن تغییر می کند.

قیر باید تا زمانی که گرم و روان است، مصرف گردد.

غلظت قیر

غلظت قیر در حین اجرا جهت جذب بهتر باید تا حد امکان کم باشد تا بتواند در الیاف گونی نفوذ و با یک نسبت در تمام سطوح جذب شود. برای عایق قیرگونی در هر متر مربع 2 کیلوگرم قیر روان 60*70 جهت سطح زیرین و برای قشرهای بعدی پس از یک لایه گونی 1.5 کیلوگرم مخلوط 60*70 و 90*15 به نسبت مساوی و به صورت روان و یکنواخت استفاده شود.

در آخرین مرحله لایه ای از مخلوط 75 درصد قیر مذاب 90*15 و 25 درصد قیر 60*70 به مقدار 1.5 کیلوگرم اجرا شود.

در آخرین قشر قیر اندود از قیر 60*70 استفاده نمی شود.

چون که اولا در هوای گرم تابستان ایجاد روندگی کرده و آسفالت را ترک می کند.

ثانیا روان شدن و راه افتادن قیر ممکن است
باعث گرفتگی آبروها و ناودان ها شود.

در صورتی که آسفالت کمتر از مقدار تعیین شده پخش شود، موجب ترک خوردگی بصورت ترک های طولی از مسیر هم پوشانی چتایه ها می گردد و باعث نفوذ آب زیر آسفالت می شود.

اگر آسفالت با استفاده از قیر سفت (90*15) تولید و اجرا شود، در زمستان باعث ایجاد ترک خوردگی های موزاییکی و به اشکال مختلف گردیده و باعث از هم پاشیدگی و دان شدن ماسه آسفالتی می گردد.

عمر مفید عایق رطوبتی قیر گونی بطور متوسط کمتر از ده سال بوده و ترمیم متناوب آن با مشکلات اجرایی زیاد و هزینه های قابل توجه و مزاحمت برای ساکنان ساختمان در فصول سرد همراه است.

قیر

ماده‌ای چسبنده به رنگ سياه مايل به قهوه‌ای است كه از هيدروكربن‌های آلی با تركيبات پيچيده شيميایی ساخته شده است.

قیرهای مورد استفاده در عایق کاری، قیر خالص هستند که در فرآیند پالایش نفت خام تولید می شوند و معمولا در بشکه های 170 تا 200 کیلویی به فروش می رسند.

انواع قیر مورد استفاده برای عایق کاری با درجه نفوذپذیری مختلف به دو دسته تقسیم می شوند:
قیر 70 × 60 برای نواحی سردسیر و معتدل مناسب تر است.

این نوع قیر را برای سطوحی بکار می برند که در معرض تابش نور مستقیم خورشید قرار ندارد (مانند سرویس های بهداشتی).
برای عایق کاری سطوحی که در معرض نور مستقیم خورشید و یا جریان هوای سرد قرار دارند از قیرهای سفت تر (15 × 90 و یا 85 × 25) استفاده می شود.

انتخاب نوع قیر بسته به مصالح موجود و تجربه قیرکاران در هر شهر می تواند تفاوت داشته باشد.
اگر می خواهید با برخی از محصولاتی که از قیر به دست می آیند آشنا شوید سری به مطلب ایزوگام شرق مشهد بزنید.

مشخصات فنی قیر

قير در دمای معمولی محيط تقريباً جامد تا نيمه جامد بوده و بر اثر حرارت روان می شود.

قيرها عمدتاً به سه نوع تقسيم‌بندی می شوند:

قیر طبیعی: که از معدن به دست می آید و از مشتقات نفت خام بوده که در اثر راه‌یابی به سطح زمین و جایگیری در یک فضای مناسب و سپس خشک شدن به وجود می‌آید.
قیر ساختگی: که از پالايش نفت خام حاصل می شود.

قيرهای جامد، آخرين محصولي هستند كه از تقطير نفت خام بدست می آيند و بر حسب درجات نفوذپذیری توليد می گردند.

حدود درجات نفوذ قيرهایی كه در ايران توليد می گردند 10 تا 300 درجه می باشد.
قيرهای جامد اكسيد شده (دميده): از دميدن هوای داغ به قير خالص در مرحله آخر عمل تصفيه به دست می آيد.

هوای داغ با دمای 200 تا 300 درجه سانتی گراد توسط لوله‌های منفذ‌دار به محفظه حاوی قير دميده می شود.

در اثر انجام اين فرآيند اتم های هيدروژن موجود در مولكول های هيدروكربن‌های قير با اكسيژن هوا تركيب و تشكيل آب می دهد.

قير دميده نسبت به قير خالص، درجه نفوذ كمتری و درجه نرمی بيشتری دارد و از حساسيت كمتری نسبت به تغييرات دما برخوردار است. اين نوع قير بيشتر در ساختن ورق های پوشش بام و اندودكاری مورد استفاده قرار می گيرد.

آزمایش تعیین درجه نفوذپذیری قیر

این آزمایش برای تعيين سختی نسبی قيرهای دميده با قيرهای خالص استفاده می شود.

قيرهای خالص تنها بر اساس نفوذپذیری نامگذاری می شوند.

اما معيار نامگذاری قيرهای دميده علاوه بر درجه نفوذپذیری، درجه نرمی قیر نیز می باشد.

به عنوان نمونه، قیر های 40-50، 60-70، 85-100 و …

از جمله قیر های خالص معمول در راهسازی می باشند.

دو عددی که همراه قیر خالص می آید بیانگر آن است که درجه نفوذ قیر در این محدوده قرار دارد.

قیر هایR 85/25 ،R 90/15 ، R 110/10 و …

نمونه‌هایی از قیر های دمیده متداول در ایران است.

که عدد اول آن بیانگر درجه نفوذ قیر و عدد دوم بیانگر نقطه نرمی قیر است.

بنابر این هرچه قیر سخت‌تر باشد، درجه نفوذ آن کمتر و برعکس هرچه درجه نفوذ قیر بيشتر باشد، قیر نرم‌تر خواهد بود.

روش انجام آزمايش درجه نفوذپذیری قیر

مقداری قیر را حدود 60 درجه يا تا دمایی بالاتر از نقطه نرمی، گرم نموده و سپس درون ظرف مخصوص می ریزیم.

باید  دقت شود که سطح قیر کاملا صاف و بدون حباب باشد.

جهت صاف نمودن سطح قیر میتوان از کاردک استفاده نمود.

ظرف حاوی قير را در معرض هوای آزمايشگاه قرار می دهیم تا قیر سرد شود.

سپس ظرف قیر را در داخل حمام آب گرم با درجه حرارت 25 درجه قرار می دهیم.

تا پس از يک ساعت و نيم قیر با آب داخل حمام به تعادل برسد.

ظرف را از درون حمام آب گرم خارج کرده و سطح آن را با دستمال نخي خشک مینماييم.

طوری ظرف را زير دستگاه تعيين درجه نفوذ قرار می دهیم که نوک سوزن و نوک تصویرآن در سطح براق قیر بر روی هم منطبق شوند.

حال درجه دستگاه را صفر مینماييم و با زدن کرنومتر، سوزنی که وزن آن با متعلقاتش 100 گرم میباشد.

رها میشود و طی 5 ثانيه مقدار نفوذ سوزن روی صفحه مدرج قرائت و يادداشت می شود.

این آزمایش برای هر نمونه (هر ظرف) 5 تا 10 بار انجام می شود و مقادير بدست آمده یادداشت می شود.

توجه نماييد که مقادير بدست آمده بر حسب دهم میلیمتر میباشد.

باید دقت نمایید فواصلی که سوزن در قیر نفوذ می کند از یکدیگر فاصله تقریبا یکسانی داشته.

و به لبه ظرف بیش از حد نزدیک نباشد تا خطای آزمایش کم شود.

گونی

منسوجی با بافت ساده از الياف كنف چتایی می‌باشد.

انواع آن به صورت 9×45 – 10×45 – 11×45 – 12×45 نشان داده می شود.

عدد اول (45) عرض گونی به اینچ است، که معادل 117 سانتیمتر است.

عدد دوم (11) وزن واحد مساحت گونی است و معرف ریز بافت و یا درشت بافت بودن گونی می باشد.

چتایی مناسب برای قیرگونی 9×45 ، 10×45 ، 11×45 می باشد.

موارد زیر باید در خصوص گونی مورد استفاده مد نظر قرار بگیرد:

– در هنگام پوشش بام از آلوده کردن گونی خودداری گردد.

– در زیر سازی باید از به کار بردن گچ و آهک خودداری شود.

– گونی باید دارای بافت یکنواخت و کاملا تمیز و عاری از آلودگی و چروک باشد.